W obliczu narastającego podporządkowania polskiej polityki europejskim normom, autor stawia odważną tezę, że Polska powinna dążyć do zbudowania własnej, suwerennej pozycji na arenie międzynarodowej. Według niego, obecne działania rządzących są podyktowane przede wszystkim lękiem przed utratą popularności, co skutkuje bezrefleksyjnym podporządkowaniem się narzucanym z zewnątrz regulacjom. Autor przekonuje, że logika i uważne spojrzenie na historię oraz bieżące wydarzenia wyraźnie wskazują, gdzie leżą prawdziwe interesy Polski.

Wizja, jaką przedstawia, to Polska jako kraj dumny, potężny i odgrywający kluczową rolę w regionie. Choć niektórzy mogą postrzegać takie ambicje jako nierealistyczne marzenie, autor zdecydowanie temu zaprzecza. W jego ocenie, myślenie o Polsce jako ważnym graczu na arenie międzynarodowej nie jest przejawem oderwania od rzeczywistości, ale raczej koniecznością, wynikającą z historycznych i geopolitycznych uwarunkowań.

Autor twierdzi, że model Unii Europejskiej, w którym Polska miała szansę na pełną suwerenność, jest już przeszłością. W jego miejsce pojawia się projekt federacyjny, w którym Polska, zepchnięta na margines jako kraj łamiący zasady, traci możliwość decydowania o własnej przyszłości. W tym kontekście książka stanowi apel o budowanie Wielkiej Polski, niezależnej od zewnętrznych wpływów i silnej na międzynarodowej scenie.

Rafał A. Ziemkiewicz ostrzega, że bez asertywnej postawy i jasnej wizji własnej drogi, Polska może zostać zepchnięta na peryferie polityczne Europy. Jego przesłanie jest jasne: tylko poprzez realizację własnych ambicji i dążenie do wielkości, Polska może osiągnąć trwałe miejsce w światowej polityce. Książka jest więc manifestem suwerenności i wzywa do odważnych działań w imię narodowych interesów.