Książka ta podejmuje próbę zrozumienia, w jaki sposób różne cywilizacje mogą współistnieć i prowadzić produktywny dialog. Zawiera refleksje na temat tego, czy rzeczywiście możliwe jest osiągnięcie prawdziwego porozumienia między Wschodem a Zachodem. Autor stawia pytanie o to, czy w dobie globalizacji i politycznej poprawności, gdy wiele osób sądzi, że różne kultury coraz bardziej się integrują, istnieje rzeczywiste zrozumienie i akceptacja między tymi dwoma odmiennymi światami.

W obliczu powszechnych przekonań, że wszystkie cywilizacje zmierzają w kierunku zachodniej liberalnej demokracji, książka krytycznie ocenia tę tezę. Zamiast tego podkreśla, że Wschód, mimo przyjmowania wielu osiągnięć Zachodu, pozostaje wierny swoim tradycjom i dziedzictwu. Książka zastanawia się, co decyduje o tej odmienności: czy jest to krytyka zachodnich wartości, czy też głęboka świadomość, że kultura Wschodu, zbudowana na tysiącach lat doświadczeń, oferuje coś unikalnego i wartościowego.

Autor, prof. Krzysztof Gawlikowski, będący jednym z najwybitniejszych polskich specjalistów w dziedzinie sinologii, przez wiele lat zgłębiał tematykę Wschodu, zwłaszcza Chin. Jego dzieło, będące efektem wieloletnich badań i doświadczeń, łączy różnorodne dziedziny wiedzy, takie jak historia, filozofia, religioznawstwo czy socjologia. Gawlikowski, znany z głębokiego zaangażowania w badania nad Azją, przebył długą drogę, aby zrozumieć i przedstawić specyfikę chińskiej cywilizacji i jej relacje z resztą świata.

Autor nie tylko analizuje wpływ tradycji Wschodu na współczesność, ale także opisuje swoje osobiste doświadczenia związane z badaniem tej części świata. Jego praca jest świadectwem długoletnich badań oraz bezpośrednich obserwacji, które przyczyniły się do lepszego zrozumienia złożonych relacji między Wschodem a Zachodem.

Prof. Krzysztof Gawlikowski (1940-2021) – wielki znawca i miłośnik Dalekiego Wschodu, a szczególnie Chin. Jeden z niewielu Europejczyków ujętych w Wielkiej Encyklopedii Chińskiej. Przemierzył całą Azję, nocował w chatach wieśniaków i pałacach przywódców państw. Po wykładzie na temat stosunków wietnamsko-laotańskich, buddyjscy mnisi chcieli uroczyście przyjąć go do swego klasztoru na nowego członka ich społeczności. Po kilkunastu latach życia w Europie Zachodniej, po powrocie do Polski założył Centrum Badań Azji i Pacyfiku w Instytucie Studiów Politycznych PAN. Był zdecydowanym rzecznikiem porozumienia Zachodu  ze Wschodem. Jako ekspert, prywatnie wpływał na stosunki polsko-chińskie. Z bliska obserwował przemiany dokonujące się w Chinach, wskazywał na ich rozmaite słabości, możliwe kierunku. Zaowocowało to w 1997 r. zaproszeniem go przez Prezydenta ChRL Jiang Zemina na rozmowę o problemach polityki chińskiej w cztery oczy – bez tłumaczy i sekretarek.