“Ponieważ źle znoszę fakt, że prawo izraelskie narzuca mi przynależność do jakiejś fikcyjnej wspólnoty etnicznej, oświadczam, że chcę podać się do dymisji i przestać uważać siebie za Żyda.”

Shlomo Sand, profesor historii na uniwersytecie w Tel Awiwie, postanawia porzucić swoją tożsamość jako Żyda, poddając krytyce zarówno pojęcie przynależności etnicznej, jak i samą ideę żydowskiego narodu. W swojej książce, będącej refleksją nad własnym doświadczeniem oraz głęboką analizą historyczną, Sand kwestionuje sens utożsamiania się z narzuconą kategorią narodową, która według niego jest w dużej mierze konstruktem politycznym i społecznym.

Autor, wychodząc z osobistych przekonań, analizuje, jak ideologia narodowa wpływa na jednostki i społeczeństwa, a także jakie konsekwencje przynosi podporządkowanie się narracjom narodowym, zwłaszcza w kontekście współczesnego Izraela. Z wyraźnym dystansem odnosi się do idei wspólnoty etnicznej, której członkiem miałby być z racji swojego pochodzenia, podkreślając, że tożsamość nie powinna być narzucana z zewnątrz, lecz wynikać z indywidualnych wyborów.

Sand w swojej pracy zmusza do przemyślenia zagadnień związanych z narodowością, przynależnością i tożsamością. Kwestionując powszechne przekonania na temat narodu żydowskiego, zachęca do refleksji nad tym, jak konstruowane są pojęcia narodowe i jakie pełnią funkcje w społeczeństwach. Jego książka jest zarówno osobistą deklaracją, jak i głosem w szerokiej dyskusji o tożsamości i narodowości, oferując nowe spojrzenie na skomplikowane relacje między jednostką a narodem.

Praca Shlomo Sanda to także próba zrozumienia, dlaczego niektóre narracje narodowe zyskują dominującą pozycję w świadomości społecznej i jakie są tego skutki dla tych, którzy nie chcą się z nimi identyfikować. Książka jest odważnym wyzwaniem rzuconym tradycyjnym pojęciom tożsamości, ukazując, jak jednostki mogą uwolnić się od narzucanych im kategorii etnicznych i narodowych, a tym samym odnaleźć własną, autentyczną tożsamość.